Urodzinowe „Sępom na pożarcie” już dostępne

Skłamałbym, gdybym powiedział, że pisanie tekstów z okazji urodzin takich projektów jak Fantazmaty jest łatwe i przyjemne. Nie jest, bo chociaż rok w Fantazmatach trwa tylko standardowe 365 dni, to ciągle dzieje się tutaj tyle, że trudno wybrać najważniejsze momenty i wspomnienia.

Droga, którą przeszliśmy przez te trzy lata, okazała się baaardzo długa – nasze początki były mizerne. Strona internetowa została postawiona na jakimś prostym i darmowym szablonie (toporna i brzydka), ekipa liczyła dziewięć osób (w tym pięć odpowiedzialnych za teksty i czterech grafików). Plany i pomysły wdrażaliśmy na bieżąco, ale wiele kwestii musieliśmy wepchnąć do szuflady nazwanej „Pomyślimy o tym za kilka miesięcy”. Wszelkie struktury organizacyjne zostały rozpisane na kolanie, systematyzacja pracy nie istniała (z wyjątkiem jakiegoś pociesznego arkusza jako bazy danych, w którym początkowo znajdowały się wyłącznie informacje, jakie teksty u nas są – ale kto je ma i na jakim etapie? W życiu!).
Część osób, w tym ja, miała doświadczenia z pracy w wydawnictwie. Czy coś nam to dało? Oczywiście…

…że nie. Chociaż początkowo dość naiwnie wierzyłem, że wcześniejsze doświadczenia można przenieść w skali niemal 1:1 na Fantazmaty, to szybko okazało się, że to pobożne życzenia. Robienie darmowych antologii wymaga kreatywności tam, gdzie w komercyjnym wydawnictwie wystarczy po prostu kasa.

Dziś Fantazmaty zrzeszają ponad 150 osób (nie liczę tu autorów, bez których antologii tak naprawdę by nie było!). Mówimy o naprawdę ogromnej strukturze – ale, o dziwo, poszczególne działy (a konkretniej ich koordynatorzy) radzą sobie naprawdę dobrze, a komunikacja jest płynna i konkretna. Czy mamy wyspecjalizowane systemy zarządzania treścią i zadaniami? Nie, wystarczą nam narzędzia dostępne dla każdego: arkusze kalkulacyjne online, używane w formie prostych baz danych, oraz… mail i Messenger.

Kto w ogóle tworzy Fantazmaty? Część czytelników może się zdziwić, ale osób związanych zawodowo z branżą wydawniczą (lub przynajmniej mających odpowiednie wykształcenie) jest u nas stosunkowo niewiele. Fantazmaty to głównie pasjonaci. Mimo to efekty ich pracy prezentują naprawdę wysoki poziom.

Choć początkowo obawiałem się, że Fantazmaty będą wyłącznie jednorazowym przedsięwzięciem i że nie będzie chętnych do ich czytania i tworzenia, to bardzo się myliłem. Dziś, w momencie publikacji tego posta, mamy wydanych już dziewięć publikacji (siedem antologii i dwa autorskie zbiory opowiadań, w tym jeden tłumaczony). To tyle liczb: więcej zostawię na koniec.

Czy po trzech latach jestem zadowolony z tego, jak dziś wyglądają Fantazmaty? Jak najbardziej – chociaż w ostatnich kilkunastu miesiącach trochę zwolniliśmy, to wydawanie dobrej beletrystyki nadal dostarcza nam sporo przyjemności, a autorzy, szczególnie ci mniej znani lub nieznani w ogóle, zyskali miejsce, w którym mogą zaprezentować swoją twórczość. Nie wiem, co napiszę przy okazji czwartych czy piątych urodzin, ale mam nadzieję, że jako ekipa będziemy mogli patrzeć w przyszłość jeszcze bardziej optymistycznie.

Dawid Wiktorski,

redaktor prowadzący

Na ten moment pracujemy nad 16 antologiami i zbiorami opowiadań, które liczą sobie blisko 5 000 000 znaków w 114 tekstach. Oprócz tego powoli przygotowujemy się do wydania pierwszych powieści, na początek będą to 2 wznowienia (około 1 500 000 znaków).

Przez ostatnie 365 dni otrzymaliśmy i oceniliśmy 158 tekstów (średnio 1 tekst na 2,3 dnia), które liczyły sobie prawie 5 200 000 znaków (około 11 średniej długości książek).

Przyjęliśmy 20 tekstów, 130 odrzuciliśmy, 8 odesłaliśmy do poprawienia. Wychodzi na to, że autor ma około 12,66% szansy na to, że jego tekst zostanie przyjęty. Całkiem sporo, szczególnie jeśli porównać to do komercyjnych wydawnictw (ale, jak wspominałem, w naszym przypadku w grę wchodzi multum innych czynników).

Jaką popularnością cieszyły się poszczególne nabory?
Zbrodnia doskonała: 6 tekstów (koniec okresu naboru przypadł na ostatni rok kalendarzowy, dlatego to jedynie wycinek całości)
Gastronomicon: 25 tekstów
nanoFantazje: 62 teksty
Fantazmaty: 54 teksty
Technofobie: 6 tekstów
Powieść: 1 tekst
Bezkresy: 4 teksty

Najkrótszy tekst miał zaledwie 3 051 znaków. Z kolei najdłuższy, powieść, liczył prawie 294 000 znaki.

Jak wyglądało to dla poszczególnych kategorii tekstów?

Teksty przyjęte
Najkrótszy tekst: 3 051 znaków
Najdłuższy tekst: 91 424 znaki
Średnio: 23 612 znaków
Łącznie: 472 243 znaki

Najwięcej opowiadań przyjęliśmy do nanoFantazji (10) i Gastronomiconu (5). W przypadku Fantazmatów były to 3 teksty, w przypadku Technofobii – 2.

Teksty odesłane do poprawki
Najkrótszy tekst: 10 277 znaków
Najdłuższy tekst: 79 909 znaków
Średnio: 29 399 znaków
Łącznie: 235 190 znaków

W tej kategorii odesłaliśmy po równo teksty do nanoFantazji i Fantazmatów: po 3 opowiadania. W przypadku Technofobii i Gastronomiconu: po 1 opowiadaniu.

Teksty odrzucone
Najkrótszy tekst: 4 328 znaków
Najdłuższy tekst: 293 958 znaków
Średnio: 35 533 znaki
Łącznie: 4 470 057 znaków

W przypadku odrzuconych tekstów w nanoFantazjach i Fantazmatach jest niemal remis: odpowiednio 49 i 48 tekstów. W przypadku Gastronomiconu odrzuciliśmy aż 19 opowiadań, dla Bezkresów i Technofobii było to już zdecydowanie mniej propozycji: odpowiednio 4 i 3. Zbrodnia doskonała, która jedynie „zahaczyła” o ostatnie 365 dni, to 6 odrzuconych tekstów, nadesłanych od 26.05.2019 r. W przypadku Bezkresów odrzuciliśmy wszystkie propozycje, ale nie było ich wiele (zaledwie 4).

Jak wygląda to procentowo (przyjęte/odrzucone)?
nanoFantazje: 16,13/83,87%
Fantazmaty: 9,26/90,74%
Bezkresy: 0/100%
Technofobie: 33,33/66,67%
Gastronomicon: 20/80%